Muskathlon Jordanië 2018 — Deel 1/3

Iets meer dan één week geleden kwam ik terug in Nederland van mijn grootste avontuur in mijn leven tot nu toe: De Muskathlon Jordanië 2018. We werden een week lang ondergedompeld in de Arabische cultuur met drie verschillende hoogtepunten: Toeristisch, project bezoek en sport. Vaak werd pas op de dag zelf definitief duidelijk wat we precies zouden gaan doen. De eerste paar dagen bezochten we de projecten en de laatste paar dagen waren voor de sport; onze toeristische activiteiten mengde zich door de dagen heen. Ik wil jou een klein beetje proberen mee te nemen op deze onvergetelijke reis. In dit eerste deel neem ik jullie mee op het toeristische deel van mijn reis.

Toeristische plekken
Aan het begin van de reis, verbleven we in de hoofdstad Amman na aankomst op het vliegveld “Queen Alia International Airport” vernoemd naar één van de helaas overleden vrouwen van de koning van Jordanië, legde onze gids uit. Ik was opeens in een totaal andere wereld beland samen met een groep enthousiaste Muskathleten. Neem bijvoorbeeld de huizen, ze zijn meestal gemaakt van kalksteen met bovenop een plat daken waarop watertonnen of schotelantennes staan. Je kunt gemakkelijk zien hoeveel bewoonbare kamers een huis heeft door van buitenaf het aantal airco installaties te tellen. De gebieden zijn wildernis en woestijn. Op veel plekken zijn olijfbomen te zien, vaak zelfs in netjes aangelegde boomgaarden. Het verkeer is chaotisch. De mensen zijn vriendelijk en gastvrij. Overal waar je komt kom je zo in gesprek, “Where are you from?” “From Holland” “Welcóme to Jordan!”. Als je oogcontact maakt groeten de mensen je zelfs in de drukke steden. Vanuit de bus zie je regelmatig tenten van bedoeïenen en een grote kudde schapen.

Bedoeïen met kudde schapen

Ten noorden van Amman ligt een bijzondere plaats genaamd Jerash, welke wij met onze groep hebben bezocht. Jerash is één van de reünies vanuit de Romeinse overheersing. Het is een relatief recentelijk vrijgekomen archeologische “goudmijn” waar nog 80% van alle opgravingen onder de grond ligt. Deze reünies waren nog goed in tact, maar net zoals de goden van toen waren de tempels kapot. Bij een overdenking werd dit nog eens benadrukt met dat Jezus nog steeds een levende kerk heeft, en dat juist een soortgelijke plek door Jezus wordt aangewezen als een plek waar de kerk van God wordt gebouwd en de poorten van de hel haar niet zullen overweldigen. We sloten af met een gebed. Juist op het moment dat we begonnen te bidden begonnen de minaretten hun gebeden rond te bazuinen. Een clash tussen de wereld, die Jezus erkent als messias, Zoon van God, die gestorven is begraven en opgestaan uit de dood, en de wereld die Jezus hoogstens ziet als een belangrijke profeet.

Reünie in Jerash

In onze reis bezochten we plekken, die in de Bijbel genoemd worden. Ik heb gestaan met de voeten op de laagste plaats op aarde, in de Dode Zee, waar ooit Sodom en Gomorrah heeft gelegen. Ook heb ik mogen staan op de berg waar Mozes mogelijk heeft uitgekeken naar het beloofde land om stukken van de Jordaan te zien, groene vlaktes van Jericho en de bergen bij Jeruzalem. Ik heb gelopen waar het volk van God het beloofde land in mocht trekken onder leiding van Jozua. Ik ben geweest op de vermoedelijke locatie waar David, de fout beging met Batseba, de vrouw van Uria. We hebben de rivier de Jabbok gekruist waar Jakob worstelde met een engel van God. Ik heb gelopen in het beloofde land dat was toebedeeld aan de stammen Manasse, Gad en Ruben. Plekken waar ook Abraham en zijn familie zijn geweest. En bovenal dicht in de buurt van waar Jezus is geweest.

Uitzicht vanaf de Berg Nebo

Het voordeel van het zijn van sporter is dat je goed moet eten. Elke dag aten we eigenlijk drie keer per dag warm. Het was erg lekker eten en ik wil eigenlijk niet meer zonder de hummus. Ik kreeg verder ook hulp van de koks, die mij assisteerde met mijn glutenvrije dieetrestricties. Dat is eigenlijk, boven verwachting, goed gegaan. Daar ben ik dan ook erg dankbaar voor, want dat was best spannend voor mij. Ik heb namelijk soms dingen gegeten waar ik toch wel mijn twijfels over had of het niet toch gluten bevatte.

Kortom, ik heb bijzondere dingen van het land mogen zien. Mijn voorstellingsvermogen bij de verhalen in de Bijbel is gegroeid. Het was heel gaaf dat wij ook deze toeristische dingen mochten meekrijgen in deze bijzondere reis.

Groepsfoto op de top van de berg Nebo

Heb je interesse in meer verhalen? Vraag me er gerust eens naar onder het genot van een bakje thee. Ik ben bezig met een fotoboek voor persoonlijke verwerking en om de verhalen makkelijk te kunnen delen aan de koffietafel. Ter informatie, sommige foto’s in dit verhaal zijn door reisgenoten of Open Doors gemaakt.